ทีมงานสร้างสรรค์ที่ FreeConference ตัดสินใจติดต่อศิลปินที่เราชื่นชอบ ศิลปินสิ่งทอ และนักวาดภาพประกอบ โดยขอให้พวกเขาออกแบบโลโก้ FreeConference (นกพัฟฟิน) ใหม่ตามสไตล์ส่วนตัวของพวกเขา ฉันรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้พูดคุยกับ Alex Nursall ศิลปินที่น่ารักคนหนึ่งของเรา
ก่อนที่ฉันจะนั่งลงที่คอมพิวเตอร์เพื่อคุยกับอเล็กซ์ โดยใช้ FreeConference.com ฉันได้ค้นคว้าข้อมูลเล็กน้อย 40 นาทีใน Google Rabbit Hole ฉันรู้ว่าเราเคยทำงานให้กับสิ่งพิมพ์เดียวกันที่มหาวิทยาลัยโตรอนโต ซึ่งเป็นหนังสือพิมพ์ของพวกเขา ตัวแทน
FreeConference มีฟังก์ชันการประชุมทางวิดีโอในคลิกเดียว แต่ฉันยังให้ตัวเลือกแก่อเล็กซ์ในการโทรเข้าโดยใช้หมายเลขโทรเข้าในโทรอนโตของเรา แต่แอบหวังว่าเธอจะเข้าร่วมการประชุมของเรา ขณะที่ฉันตั้งตารอว่าอเล็กซ์จะดูเป็นอย่างไรบนคริสตัลของเรา วิดีโอที่ชัดเจน เธอมักจะย้อมผมด้วยสีที่เป็นเอกลักษณ์และเป็นสไตล์ที่ลงตัว ฉันรู้สึกประหม่าและตื่นเต้นพร้อมกัน
Alex Nursall เป็นที่รู้จักในฐานะนักเขียน นักวาดภาพประกอบ ช่างภาพ และการ์ตูน แต่ฉันอยากรู้ว่าชื่อใดในนามบัตรของเธอเป็นอันดับแรก
เราลงเอยด้วยการพูดเกี่ยวกับพลังของภาษา ความจำเป็นในการหายใจ และเหตุใดการเอาจริงเอาจังกับตนเองจึงไม่คุ้มค่าเสมอไป ที่ทำให้ฉันแนะนำผู้ชายคนนี้
G: ฉันเห็นว่าเรามีโรงเรียนเก่าเหมือนกัน ประสบการณ์ของคุณกับ Varsity ทำให้คุณมาที่นี่ได้อย่างไร?
A: ฉันเริ่มด้วยการเขียนตั้งแต่ปี 2005-2010 ฉันคิดว่า? ฉันควรจะรู้เรื่องนี้ แต่ฉันไม่ดีกับการจำปี ฉันเขียนถึงพวกเขามาระยะหนึ่งแล้ว และทำงานเป็นผู้ช่วยแก้ไขรูปภาพ จากนั้นเป็นบรรณาธิการภาพประกอบเป็นเวลาหนึ่งปีเช่นกัน
G: คุณจะบอกว่าคุณต้องการแก้ไขรูปภาพหรือภาพประกอบของคนอื่นมากกว่านี้ไหม
A: ฉันหมายถึง ส่วนหนึ่งฉันชอบแต่งภาพมากกว่าเพราะมันเป็นของของฉันเอง และคุณสามารถควบคุมได้มากขึ้น ฉันยังสนุกกับการทำงานเป็นบรรณาธิการภาพประกอบเพราะมันเป็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย ฉันไม่ได้ส่งตัวเองไปทำงานอีกต่อไป แต่ฉันพยายามตามหานักวาดภาพประกอบคนอื่นๆ ว่า "สิ่งนี้อยู่ที่ไหน ขอให้เสร็จทันเวลา”
G: และแน่นอนว่าคุณทราบดีว่าจะเป็นอย่างไรเมื่อได้รับอีเมลนั้น! ดังนั้นมันจะต้องง่ายกว่าที่จะอำนวยความสะดวกในการสนทนานั้น
ตอบ: ใช่ ส่วนหนึ่งคือฉันรู้ถึงความรู้สึกนั้น ตอนนี้ฉันทำงานด้านโฆษณาได้แล้ว ก็ยังเป็นคนประเภทเดิม พวกเขาต้องการบางสิ่งบางอย่าง แต่พวกเขาไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรในสิ่งที่พวกเขาต้องการจริงๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับภาพประกอบ ผู้คนจะพูดว่า “ฉันต้องการสิ่งที่เป็นตัวแทนของบัณฑิตวิทยาลัย” และฉันคิดว่า “ฉันต้องการข้อมูลมากกว่านี้อีกมาก ที่คลุมเครือจริงๆ มันคือวิทยาศาสตร์ ใช่ศิลปะหรือเปล่า? เรามาทำอะไรที่นี่? คุณกำลังลากเท้าหรือนี่คือไฮไลท์ของอาชีพการงานของคุณ” มันน่าสนใจที่จะเรียนรู้ที่จะตีความสิ่งนั้น
G: คุณคิดว่างานของคุณในฐานะนักเขียนช่วยให้คุณเข้าใจและตีความความต้องการและความปรารถนาของผู้อื่นหรือไม่? ช่วยให้คุณสื่อสารเกี่ยวกับวิสัยทัศน์ของตนเองได้ชัดเจนขึ้นหรือไม่
ตอบ: ฉันคิดว่ามันมีประโยชน์ในการสร้างคำศัพท์ของฉัน: เพื่อให้สามารถ การนวด ในสิ่งที่ผู้คนต้องการ คุณต้องการให้พวกเขายังคงสามารถตีความสิ่งที่พวกเขาต้องการได้ และอย่ากดดันพวกเขามากเกินไปในการตีความของคุณเอง เป็นเรื่องง่ายที่จะตีความในแบบของคุณและคุณอาจเข้าใจผิดทั้งหมด ดังนั้นคุณจึงต้องการหลีกเลี่ยงการนำพวกเขาไปสู่เส้นทางที่ผิด คุณต้องสามารถเสนอคำได้เมื่อไม่มี แต่คุณต้องรู้ว่าพวกเขากำลังมองหาอะไร
G: บอกฉันเกี่ยวกับอิทธิพลในช่วงแรกของคุณ คุณเรียนรู้ด้วยตนเองหรือไม่? ไลฟ์สไตล์สร้างสรรค์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?
ตอบ: เรียนเองบ้าง- ฉันหมายถึงฉันเรียนศิลปะตอนเป็นเด็ก ฉันคิดว่าพ่อแม่ของฉันพาฉันไปเที่ยวฤดูร้อนเพื่อที่พวกเขาจะได้มีเวลาว่างจากพี่ชายและฉัน ฉันได้เรียนรู้วิธีทำภาพพิมพ์และสีน้ำขั้นพื้นฐาน
ป้าของฉันเป็นศิลปิน ฉันจึงเรียนรู้บางอย่างจากเธอ ส่วนใหญ่เป็นการ์ตูน,. ฉันได้ดู Van Gogh และหนังสือ Matisse สิ่งที่ครอบครัวของคุณซื้อให้คุณในวันคริสต์มาสเมื่อพ่อแม่ของคุณบอกว่าคุณชอบศิลปะ แต่ฉันอ่าน มาก ของการ์ตูน
G: มีใครบ้างที่คิดว่าเป็นแรงบันดาลใจในการก่อสร้างสำหรับคุณ?
A: ใช่ แน่นอน คาลวินและฮอบส์ และ ด้านไกล. ฟาร์ไซด์ สำหรับโทนและ C&H สำหรับสไตล์ศิลปะ ผู้ชายที่ทำ คาลวินและฮอบส์ มีตาที่น่าตื่นตาตื่นใจสำหรับสี น่าเสียดายที่นั่นคือสิ่งที่ศิลปินหนังสือพิมพ์ไม่มีโอกาสได้สำรวจเสมอไป เพราะเป็นสื่อที่มีข้อจำกัดอย่างเหลือเชื่อ
อย่างไรก็ตาม เขาได้ขยายขอบเขตไปมากในสื่อที่ควบคุมได้ ในหนังสือเล่มใหญ่ คุณสามารถเห็นสีน้ำของเขา และนั่นคือสิ่งที่ดึงดูดใจฉันให้รู้จักลายเส้นที่หยาบกระด้างและสีอ่อนๆ
G: คุณเพิ่งตอบคำถามต่อไปของฉัน ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณได้จากแหล่งที่มาของแรงบันดาลใจเหล่านี้ เส้นที่รุนแรงและสีอ่อน - สมบูรณ์แบบ สื่อที่คุณชอบใช้คืออะไร?
A: สีน้ำเป็นงานหลักของฉัน ฉันทำงานเกี่ยวกับสีอะครีลิคในมหาวิทยาลัยเป็นอย่างมาก แต่ฉันก็กลับไปใช้สีน้ำทันทีที่ออกไป มันเป็นสื่อที่แข็งแกร่ง มันไม่ใช่การให้อภัย และคุณต้องรู้ว่าพื้นที่เชิงลบทำงานอย่างไรเพราะไม่มีสีขาว หากคุณต้องการสีขาวในภาพ คุณควรวางแผนให้ดี
G: ฉันจะถามว่าสิ่งที่ท้าทายที่สุดเกี่ยวกับสื่อคืออะไร แต่คุณกำลังทุบตีฉันจนสุดหมัด สีอะครีลิคเป็นเพียงสิ่งชั่วร้ายที่จำเป็นสำหรับคุณในมหาวิทยาลัยหรือไม่?
ตอบ: ฉันชอบวาดภาพกับพวกเขา และพวกเขาให้การฝึกฝนเทคนิคกับฉันมากมายในการเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ เช่น วิธีการวางเลเยอร์อย่างเหมาะสม พวกเขามีปัญหาของตัวเองซึ่งก็คือพวกเขามีความทึบแสงมาก เป็นการยากที่จะสร้างอย่างถูกต้อง - ง่ายต่อการสร้างการล้างสีหนา ๆ ซึ่งเป็นเรื่องปกติ แต่คุณต้องรู้ว่าค่าเหล่านี้ทำงานอย่างไร
สีน้ำเป็นสิ่งที่ดีในแง่ที่คุณสามารถสร้างรายละเอียดปลีกย่อยได้ ฉันมักจะทำงานกับกระดาษเช็ดมือข้าง ๆ และเริ่มเบา ๆ และสร้างต่อไป ฉันจับและตบเบา ๆ ถ้าฉันต้องการดึงสีขึ้นเพราะฉันไปเร็วเกินไปหรือมืดเกินไปเร็วเกินไป
G: คุณนำฉันไปสู่คำถามต่อไป กิจวัตรประจำวัน. สมมติว่าคุณเพิ่งได้รับค่าคอมมิชชั่น คุณตื่นนอน แปรงฟัน อาบน้ำ... แล้วอะไรล่ะ? เดินผ่านมันไป ขั้นตอนต่อไปเมื่อคุณสร้างคืออะไร
ตอบ: ปกติแล้วฉันเริ่มต้นด้วยการดึงภาพอ้างอิงขึ้นมา ขึ้นอยู่กับว่ามันคืออะไร... คุณรู้ไหม บางสิ่งที่ให้ความรู้สึกกับแนวคิดนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามันเกี่ยวข้องกับเรื่องรูปร่าง เว็บแคมของฉันส่วนใหญ่เป็นรูปถ่ายของฉันในท่าที่โง่ พยายามคิดว่าแขนที่บิดไปข้างหลังหรือกลับหัวเป็นอย่างไร
ฉันจะเริ่มด้วยสิ่งนั้นเพื่อที่ฉันจะได้เข้าใจว่าสิ่งของต่างๆ จะมีลักษณะอย่างไร ผ้าและเงา และอื่นๆ ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือบางอย่างที่เหมือนกับค่าคอมมิชชันของภาพสัตว์เลี้ยง ดังนั้นเหมือนสุนัข ซึ่งฉันกำลังอิงจากรูปถ่ายที่ฉันได้รับ
ถ้ามันเปิดกว้างกว่านี้ ส่วนใหญ่ฉันวาด แล้วเริ่มวาดภาพจากที่นั่น เนื้อหาบางส่วนสำหรับงานของฉันมาจากส่วนลึกที่แปลกประหลาดของสมอง ดังนั้น...
G: แล้วความคิดเหล่านี้บางเรื่องแปลกแค่ไหน? ฉันหมายถึง คุณเคยทำงานอะไรที่แปลกกว่ารูปสัตว์เลี้ยงตามคำขอไหม
A: บางอันก็แปลกมากใช่ นี่คือตอนที่ฉันอยู่ในมหาวิทยาลัย แต่มีคนเขียนบทความเกี่ยวกับเว็บไซต์ลามกและฉันต้องทำภาพประกอบให้
ฉันจำภาพนี้ได้ไม่ชัดเจน - ฉันต้องจัดการกับการสร้างภาพสีน้ำนี้โดยการจับภาพหน้าจอจากโป๊นี้และใช้ภาพถ่ายลามกน้อยที่สุดเป็นข้อมูลอ้างอิง ฉันมีคืนที่แปลกประหลาดจริงๆ ที่ต้องดูวิดีโอสำหรับผู้ใหญ่นี้ และพยายามร่างสิ่งนี้ และดึงภาพวาดนี้ที่ยังคงสามารถแสดงต่อสาธารณะออกมาได้... มีการพิจารณาคดีมากมายในการคลุมสิ่งของที่มีผมและการคลุม เพิ่มบางสิ่งด้วยการควบคุม Quicktime เป็น "แถบสีดำ" มารยาท
มันเป็นหนึ่งในสิ่งที่ฉันคิดว่า “ฉันเดาว่านี่คือวิธีที่ฉันจะใช้เงินของฉัน วันพฤหัสบดี กลางคืน? ไม่เป็นไร." มันเป็นช่วงพักที่ดีจาก “วาดให้ฉันกระปุกออมสิน” ไม่เป็นไร แต่มาทำอะไรสนุกๆ กันดีกว่า
G: คุณพบว่าคนส่วนใหญ่มาหาคุณเพราะเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนั้นหรือเปล่า? มีชิ้นใหญ่กว่าที่คุณตื่นเต้นหรือไม่?
ตอบ: ฉันคิดว่าตอนนี้ฉันทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ.. ฉันถอยห่างจากบางสิ่งเพราะฉันกำลังเปลี่ยนงาน ฉันอยากกลับไปสู่ซีรีส์ Unnatural Predators มีบางสิ่งที่ฉันยังคงพยายามทำอยู่ในขณะนี้ ฉันยังพูดเรื่องพวกนี้ไม่ได้จริงๆ ต้องปิดบังมันไว้ แต่การได้งานใหม่เป็นอันดับแรก
G: บอกเลยงานใหม่!
ตอบ: ฉันทำงานที่โรงงานผลิตเสียงหลังการถ่ายทำ และฉันเพิ่งเปลี่ยนไปเป็นผู้กำกับการคัดเลือกนักแสดง หมายความว่าฉันนั่งอยู่ที่นั่นและมองนักแสดงและพูดว่า "ฉันควบคุมสิ่งนี้ได้แล้ว!" ผมล้อเล่น. ฉันอยู่ที่นั่นจริงๆ เพื่อให้แน่ใจว่าคุณสบายดี ฉันทำงานกับทีมที่ยอดเยี่ยม เป็นกลุ่มคนที่ยอดเยี่ยม
G: ดังนั้นคุณจึงชอบทำงานกับผู้คน เหตุใดฉันจึงเห็นสัตว์เป็นส่วนใหญ่ในงานศิลปะของคุณ วาดง่ายกว่าไหม ภาพถ่ายอ้างอิงที่ดีกว่า? สิ่งที่ช่วยให้?
A: ฉันรู้สึกว่าฉันชอบวาดรูปสัตว์ เพราะมันสนุก มีอิสระมากขึ้น ฉันรู้สึกเหมือนเพราะฉันใช้เวลามากมายในการถ่ายภาพผู้คน เมื่อฉันได้วาดรูป ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นจริงๆ เบื่อคน.
G: คุณแนะนำตัวเองบนเว็บไซต์ของคุณในฐานะนักเขียน นักวาดภาพประกอบ ช่างภาพ และบรรณาธิการ คุณจะบอกว่าคุณยึดตัวเองเป็นหลักเหนือสิ่งอื่นใด? ศิลปะรูปแบบใดที่เข้ามาในชีวิตคุณก่อน?
ตอบ: ฉันจะบอกว่าฉันเป็นนักเขียนก่อน ฉันเขียนเยอะ ฉันยังบอกด้วยว่าการถ่ายภาพและภาพประกอบเป็นของคู่กัน พวกเขาทั้งหมดมีสถานที่ของพวกเขา
G: คุณได้ทำงานอะไรสนุกๆ บ้างไหม? คุณเขียนนิยายเป็นส่วนใหญ่หรือไม่?
A: ฉันเขียนเกี่ยวกับเครื่องสำอางและการแต่งหน้าเป็นส่วนใหญ่ ความเชี่ยวชาญหลักของฉันคือประวัติการแต่งหน้า ฉันทำซีรีส์สำหรับ Jezebel และซีรีส์สำหรับ The Toast ฉันเพิ่งรู้ว่า The Toast ถูกใส่ไว้ในหอจดหมายเหตุของ Library of Congress บางชิ้นที่แปลกจริงๆ ที่ฉันเขียนเกี่ยวกับการแต่งหน้าในช่วงปี 2000 อยู่ในหอสมุดรัฐสภา ดังนั้น ขอให้สนุกกับมัน คนรุ่นต่อไป! ฉันหวังว่าคุณจะสนุกกับความคิดของฉันเกี่ยวกับอายแชโดว์ลาเวนเดอร์เพราะมันอยู่ในนั้น
G: ดังนั้นหากแนวโน้มเหล่านั้นกลับมา เราต้องโทษคุณเท่านั้น
A: มันกำลังจะกลับมา! ซึ่งตลกดี เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกแก่
G: เกี่ยวกับโครงการพัฟฟิน FreeConference ติดต่อคุณได้อย่างไร?
ตอบ: Jason Martin เจ้านายของคุณพูดถึงฉัน ฉันทำภาพประกอบให้เขาเมื่อประมาณหนึ่งปีที่แล้ว เพราะฉันทำภาพประกอบสำหรับ TSN สำหรับ riff ที่ดูบ๊องๆ เหล่านี้บนโลโก้ NHL ทั้ง 30 อัน และฉันได้ทำรูปนกพัฟฟิน FreeConference ให้เขาด้วย แค่นั้นเอง
G: เมื่อเขาขอให้คุณวาดอีกครั้ง คุณคิดว่า "ใช่ เรารู้จักกันดี ฉันจะทำมัน."
ตอบ: ใช่แล้ว
G: ได้อะไรมา?
A: ฉันดึงสไตล์ที่ฉันเคยใช้กับสิ่งของ TSN มาใช้ มันสร้างจากภาพขำ ๆ ของโลโก้ Toronto Blue Jays ที่ได้รับแรงดึง มันเป็นภาพที่เรียบๆ หลวมๆ ตาค่อนข้างบึ้ง บูดบึ้ง -- พวกมันตั้งใจให้มอง ไม่ดีในทางที่ดี, ดังนั้น…
G: ไม่ดีในทางที่ดี อธิบายให้ฉันฟังที
A : เสร็จแล้ว - แบบคร่าวๆ ไม่แย่ - แต่อย่ามองแล้วคิดว่าเป็น เป็นอาชีพ เสร็จแล้ว. คุณมองดูพวกเขาแล้วคิดว่า “อะไรนะ? เกิดอะไรขึ้นที่นี่? มีคนได้รับเงินเพื่อสะกดคำนี้ผิดหรือเปล่า”
ฉันปล่อยให้เส้นสีคลายตัว...ฉันชอบห้องหายใจในภาพ
G: คุณพยายามแสดงสิ่งที่คุณทำบนกระดาษด้วยชีวิตของคุณหรือไม่? ห้องหายใจ?
ตอบ: ฉันได้กำหนดโทนในงานศิลปะของฉันและในชีวิตของฉัน มีชีวิตของฉัน ความโง่เขลาคือสิ่งที่คุณได้รับ - "เอาล่ะ แปลก แต่ก็เป็นไปในทางที่ดี"
G: ไม่เป็นอะไร. ดังนั้นจึงมีน้ำเสียงที่ไม่จริงจังนัก แปลได้ทุกอย่างหรือเปล่า? พื้นที่ใช้สอยของคุณเป็นอย่างไร?
A: มันสะอาดจริงๆ ฉัน สวย จู้จี้จุกจิกเกี่ยวกับสิ่งนั้น เป็นอาคารเก่าแก่ที่มีเพดานสูงมากและมีโคมระย้าในห้องนั่งเล่น เฟอร์นิเจอร์เยอะมาก... ฉันจะบอกว่ามันเป็นเครื่องผสมอาหาร แต่เรามีของดีอยู่บ้าง แม่ของฉันพบเก้าอี้อายุ 110 ปี และเธอก็ตกแต่งใหม่ให้เรา มีงานศิลปะมากมาย: เราไม่สามารถซื้องานศิลปะได้อีก มีศิลปะมากเกินไป
G: สo ผนังถูกหุ้มอย่างดี ดีแล้วที่รู้. อะไรที่คุณชอบเป็นพิเศษ? ฉันจะไม่ตัดสินคุณถ้าเป็นคอลเลคชันแก้วชอต
ตอบ: โอเค ขอคิดดูก่อน คู่หูของฉันมาจากลิเวอร์พูล และที่นั่นพวกเขามีสิ่งเหล่านี้เรียกว่า ซูเปอร์แลมบานาน่า พวกมันอยู่ทั่วเมือง ลูกผสมกล้วยลูกแกะพวกนี้ เป็นรูปปั้นที่ผสมลูกแกะกับกล้วยเข้าด้วยกัน และเรามีรูปปั้นสีแดงนั่งอยู่บนเสื้อคลุมของเรา ฉันชอบรูปปั้น lambbanana ของเรา
ฉันทำถาดครั้งหนึ่งด้วย ฉันตัดกระจกสีเก่าเป็นกระเบื้อง มันเขียนว่า "ปาร์ตี้เปล่า" และนั่นก็อยู่ในครัวของฉัน มันอยู่ที่นั่นมา 12 ปีแล้ว ฉันรู้สึกเหมือนมีคนเข้ามาและพวกเขามองไปที่มัน แต่ คุณรู้ไหม ยังไม่มีใครถูกมองว่าเป็นคำสั่ง
G: 12 ปี.. ถึงเวลาจัดปาร์ตี้ถาดกันเลยทีเดียว เมื่อพูดถึงอดีต คุณลองนึกย้อนกลับไปถึงหนังสือเด็กเรื่องใดบ้างที่คุณเห็นว่าตัวเองกำลังแสดงภาพประกอบ?
A: คุณหมายถึงคนในวัยเด็กของฉันหรือสิ่งที่ฉันอยากทำด้วยตัวเอง?
G: ตอบคำถามทั้งสองอย่างแน่นอน
A: ฉันรู้สึกเหมือนอยากจะทำอะไรตลกๆ เกี่ยวกับการแต่งหน้า แค่ดึงตัวเองออกจากชีวิตประจำวัน ฉันจะทำหนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เครื่องสำอางสำหรับเด็กเล็ก รู้ยัง ไปนอนซะ หนังสือ? ฉันชอบที่จะทำอย่างใดอย่างหนึ่งเกี่ยวกับการโฆษณาหรือการตลาด ฉันรู้สึกว่ามีหลายสิ่งที่ดึงจากที่นั่น
ส่วนหนังสือที่มีอยู่มีเล่มหนึ่งที่เคยอ่านตอนเด็กๆ หมดแล้ว และคงหาไม่ได้อีกแล้ว แต่เรียกว่า กระซิบในสุสาน และเป็นหนังสือเรื่องน่ากลัว ฉันแค่รู้สึกว่า... มันนอกเหนือสิ่งที่ฉันทำตามปกติ ฉันจะสนใจมันจริงๆ เป็นหนังสือที่น่ากลัวสำหรับเด็ก ๆ และฉันชอบทำงานเกี่ยวกับหมึก ฉันชอบที่จะทำหมึกที่น่าขนลุกสำหรับสิ่งนั้น
G: ปกติคุณใช้กระดาษแบบไหน?
A: ฉันใช้กระดาษสีน้ำเนื้อละเอียดแบบกดเย็น ฉันไม่ชอบเวลาที่กระดาษเป็นกรวดมากเกินไป เพราะแล้วภาพสเก็ตช์ของฉันก็ดูเหมือนขยะ ฉันก็เลยชอบเม็ดเนื้อละเอียด
ฉันมีสมุดบันทึกมากมายที่เต็มไปด้วยกระดาษประเภทอื่นๆ ด้วย ฉันใช้กระดาษประจำวัน กระดาษพิมพ์ หรือกระดาษพับ ถ้าฉันต้องการร่างบางอย่าง มันกำลังเกิดขึ้น! ฉันใส่มันลงในสมุดโน้ตบุ๊ก ฉันยังทำอย่างใดอย่างหนึ่งในใบเสร็จ ฉันมักจะพิจารณายื่นคำหยาบแทนโดยคิดว่า "รอบชิงชนะเลิศมันแย่มาก ฉันขอโทษ นี่คือสิ่งที่ดีที่สุด"
G: คุณเคยมีลูกค้าที่ไม่พอใจหรือไม่? ให้คนใดกลับมาหาคุณพร้อมรูปสัตว์เลี้ยงและพูดว่า: “มันดูไม่เหมือนสุนัขของฉันเลย!”
ตอบ: ไม่ ไม่ ไม่มีอะไรแบบนั้น คนชอบรูปสัตว์เลี้ยงของพวกเขา! มีคนสองสามคนที่จ้างฉันและหายตัวไปจากพื้นโลก คุณรู้ไหม "นี่คืองานศิลปะของคุณ" และพวกเขาก็เหมือน "ลาก่อนตลอดไป!" และคุณแค่อยากจะบอกว่า "กลับมาและจ่ายเงินให้ฉัน!" แต่ที่จะเกิดขึ้น ขออภัย โชคดีที่ไม่บ่อยนัก แต่ทุกคนก็มีลูกค้าคนนั้นที่ระเหยและฉันแค่รู้สึกอยากส่ง “ขอบคุณสำหรับ ดูดโดยสิ้นเชิง"
ฉันมีลูกค้ารายหนึ่งกลับมาหาฉันพร้อมกับวาดรูปไดโนเสาร์และบอกว่ามัน "ดูเป็นผู้หญิงเกินไป" ฉันไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรให้มันดูเป็นผู้หญิงน้อยลง… ฉันแบบว่า “ตอนนี้ขาใหญ่ขึ้นแล้วเหรอ? ฉันไม่รู้ ฉันหลงทาง”
G: หากพวกเขาต้องการให้มันมีความเป็นผู้หญิงน้อยลง พวกเขาก็ควรจะให้ขึ้นเงินเดือน! *สะดุ้งเพราะความไม่เท่าเทียมกันของค่าจ้างเป็นปัญหาใหญ่และไม่ใช่แค่หมัดเด็ดที่ดีเท่านั้น*
A: ฉันแค่คิดกับตัวเอง ฉันต้องการทำให้สิ่งนี้ดูเป็นผู้หญิงมากขึ้น คุณรู้? “ก็ได้ ตอนนี้ใส่วิกตัวใหญ่แล้ว! ที่นั่น!"
G: คุณยังสามารถวาดเพดานกระจกแล้วพูดว่าตอนนี้คุณรู้แล้วว่ามันคืออะไร
A: ฉันเกือบจะอยากจะให้ป้ายมันแล้ว! นั่นเป็นวัสดุที่ยอดเยี่ยม
G: ตกลง อีกสองสามสิ่งสำหรับคุณ หากคุณสามารถนำสิ่งเดียวติดตัวไปทำศิลปะในวันหยุดได้ จะเอาอะไร?
A: มีกล้องอยู่ในรายการนั้นหรือไม่? ฉันจะไปกับกล้อง อย่างน้อยที่สุด ฉันจะเอากล้องไปด้วย
G: ดิจิตอลหรือฟิล์ม?
ตอบ: ส่วนใหญ่เป็นดิจิทัล ฟิล์มเป็นเพียงราคาห้ามปราม ฉันมักจะงานแต่งงานและงานต่างๆ และมันก็เป็นเรื่องยากสำหรับภาพยนตร์ ในห้องมืดมักมีสมาธิอยู่เสมอ จนกระทั่งมีคนเปิดประตู
G: ดังนั้นพวกเขาจึงปล่อยให้แสงรั่วไหลเข้าสู่ฟิล์มของคุณ? ห้ามรบกวนไม่ใช่คำแนะนำ!
ตอบ: ใช่ มันสนุกและเป็นเกมจนไม่มีใครสนใจป้ายที่ประตู มันเป็นส่วนหนึ่งของวิชาการถ่ายภาพภาพยนตร์ที่ฉันเรียน และเราพัฒนางานพิมพ์ขาวดำ
G: คุณจำงานที่คุณชอบในช่วงเวลานั้นได้หรือไม่?
ตอบ: ฉันทำโปรเจ็กต์เกี่ยวกับการถ่ายภาพทิวทัศน์ในส่วนที่เก่ากว่าของย่านเหมืองแร่เล็กๆ ของตัวเอง นั่นจึงทรุดโทรมและบิดเบี้ยวเล็กน้อย ฉันยังมีภาพชุดนี้ที่ฉันถ่ายโดยเพื่อนเพิ่งตื่นนอน ดังนั้นทุกคนจึงดูยู่ยี่สุดๆ ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการตื่นมาเจอคนเอากล้องมาจ่อหน้าคุณตอน 7 โมงเช้าใช่ไหม?
มีคนดีๆ สองสามคนที่ไม่ตื่นเต้นกับฉัน มันยากขึ้นเล็กน้อยเมื่อคุณไม่ได้อาศัยอยู่ในที่อยู่อาศัย ตอนนี้ทุกคนที่ฉันรู้จักอยู่ห่างออกไปด้วยการนั่งรถไฟใต้ดิน 20 นาที ฉันต้องอยู่ที่บ้านของคุณเพื่อให้ง่วงนอน!
G: มีห้องมืดสำหรับชมรมกล้องที่ Harthouse หากคุณต้องการกลับไปพัฒนา ถ้าคุณรู้ คุณมีเวลาสองชั่วโมงในการดมกลิ่นเหมือนสารเคมี เพื่อนของฉันใช้มันในงานของเขา และฉันก็ใช้เวลารอม้วนเงินอันล้ำค่าเหล่านั้น!
ตอบ: ใช่ ฉันคิดว่านั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพอดแคสต์จึงถูกประดิษฐ์ขึ้น คุณจึงสามารถมีเซสชันพอดแคสต์ส่วนตัวในที่มืดได้ ฉันเคยชินกับคนที่ไม่สนใจป้ายบอกทางในห้องมืด ฉันจึงเริ่มสวมหูฟังเอียร์บัดพาดบ่า คล้ายกับเสื้อคลุมและปรับระดับเสียงให้ดังจนฉันยังคงได้ยินรอบคอ แต่ห้ามไม่ให้ใครมา ถ้าฉันได้ยินพวกเขาใกล้เข้ามา มันให้ความรู้สึกเหมือนขโมยมิงค์ตัวเล็ก ๆ ที่ขโมยมาจากตอนของ "How Did This Get Made"
G: พอดคาสต์น่ะเหรอ คำแนะนำใด ๆ?
เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันได้อ่านเรื่อง "ผู้ใหญ่อ่านสิ่งที่พวกเขาเขียนตอนเป็นเด็ก" ซึ่งมีอคติเหมือนที่ฉันเคยแสดง นอกจากนี้ยังมี “The Nod” ซึ่งผลิตโดย Gimlet มีตอนที่ยอดเยี่ยมที่พวกเขาทำลายแผนการสมรู้ร่วมคิดที่บ้าคลั่งเกี่ยวกับ Solange ที่มีลูกของ Beyonce และวิธีที่อิลลูมินาติทำให้พวกเขาทำ…มันบ้าไปแล้ว
เมื่อพูดถึงการวาดภาพ ฉันไม่สามารถดูสิ่งใหม่ ๆ ได้ในขณะทำงาน ดังนั้นฉันจึงออกจากรายการเก่า ๆ เมื่ออยู่ในโซนเพราะฉันไม่สามารถลงทุนได้ ฉันไม่ต้องสนใจ ไม่เหมือน Westworld.
ฉันยังพบว่าฉันไม่สามารถดูอะไรที่น่ากลัวเกินไปหรือใกล้เคียงกับความเป็นจริงได้เพราะโลกนี้น่าสะพรึงกลัวมากพอ ดูไม่ได้ กระจกสีดำ, มันรุนแรงเกินไป ฉันพบว่าตัวเองดูข่าวและอ่านหนังสือพิมพ์ และเมื่อกลับถึงบ้าน ฉันแค่ต้องการพักจากความสยดสยอง
ฉันคิดว่านั่นเป็นเหตุผลที่ฉันดูแก่มาก ทุรา. อนาคตไม่น่ากลัวขนาดนั้น เข้าใจไหม? ฉันสามารถได้รับเบื้องหลังนี้ “หุ่นยนต์เมาแล้ว! พวกเขาเป็นเหมือนพวกเรา”
ฉันไม่สามารถดูตอนที่มีสุนัขของ Fry ได้ ฉันข้ามมันไป มันทำให้ฉันเศร้าเกินไป ฉันไม่มีสัตว์เลี้ยงในขณะนี้ แต่ฉันชอบ
G: ถ้าคุณมีสัตว์เลี้ยงตัวใดตัวหนึ่งได้โดยไม่มีข้อ จำกัด มันจะเป็นอะไร?
A: ฉันอยากได้สุนัขขนาดเล็กถึงขนาดกลางที่ไม่เห่ามาก
G: คุณสามารถมีสิงโตขนาดพกพาแล้วไปหาสายสืบ!
ตอบ: ไม่ บีเกิ้ลเห่ามากเกินไป ฉันต้องการเหมือนสุนัขที่ชอบเดินเมื่อต้องการเดินและนอนเมื่อต้องการนอน
G: โดยพื้นฐานแล้ว Soulmutt ของคุณ
ตอบ: ใช่สวยมาก ฉันรู้สึกเหมือนฉันจะตั้งชื่อมันว่าไร้สาระเหมือนกัน เช่น วุฒิสมาชิก ดังนั้นฉันสามารถไปที่สวนสุนัขและเป็นเหมือน “วุฒิสมาชิก หยุดโค่นขาผู้ชายคนนั้นเดี๋ยวนี้!” ฉันแค่อยากจะได้ยินว่าเกิดขึ้นจริงๆ
G: ฉันคิดว่ามันน่าจะเริ่มมีการโฆษณาชวนเชื่อทางการเมืองมากมาย ถ้าคุณทวีตเกี่ยวกับเขา
ตอบ: มันจะตกไปอย่างรวดเร็วแน่นอน
เอาล่ะ ฉันคิดว่าฉันจะไปทำขนมปังกล้วยแล้วลุยงานที่เหลือทำ คืนนี้. ฉันทำผิดพลาดในการนำขนมอบมาทำงาน และตอนนี้เจ้านายของฉันก็เอนตัวไปที่สำนักงานของฉันบ่อยๆ แล้วพูดว่า “คุณรู้ไหม มีกล้วยในครัวเหลืออยู่บ้าง..” และฉันคิดว่า “คุณแค่ต้องการให้ฉันไป ทำขนมปังกล้วยของคุณ!”
ถ้าฉันอยากเป็นที่รู้จักในที่ทำงาน คงจะดีถ้าเป็นที่รู้จักในเรื่องขนมอบ ไม่ใช่เรื่องตลกร้าย
G: เป็นความยินดีอย่างยิ่งที่ได้พูดคุยกับคุณ ขอบคุณที่สละเวลา. ฉันหวังว่าขนมปังกล้วยของคุณจะออกมาดีและไม่เลวในทางที่ดี
Freeconference.com เป็นโซลูชันการสื่อสารออนไลน์ที่สมบูรณ์แบบสำหรับผู้ทำงานอิสระ เช่น Alex Nursall ที่กำลังมองหาแพลตฟอร์มการประชุมทางไกลและการประชุมเสมือนจริงแบบมืออาชีพฟรี สมัครเลย.
ฟรีคอนเฟอเรนซ์.คอม ผู้ให้บริการการประชุมทางโทรศัพท์แบบเดิมฟรี ให้คุณมีอิสระในการเลือกวิธีเชื่อมต่อกับการประชุมของคุณได้ทุกที่ทุกเวลาโดยไม่มีข้อผูกมัด
สร้างบัญชีฟรีวันนี้ และสัมผัสประสบการณ์การประชุมทางไกลฟรี วิดีโอฟรีดาวน์โหลด การแชร์หน้าจอ การประชุมผ่านเว็บ และอื่นๆ
[ID = ninja_form 7]
สร้างบัญชี FreeConference.com ของคุณและเข้าถึงทุกสิ่งที่คุณต้องการสำหรับธุรกิจหรือองค์กรของคุณเพื่อเริ่มต้นใช้งาน เช่น วิดีโอและ การแชร์หน้าจอ, กำหนดการโทร, คำเชิญทางอีเมลอัตโนมัติ เตือนความจำและอื่น ๆ
