Alex Nursall Kötü Bir Şekilde İyi Olmak Üzerine

FreeConference'daki yaratıcı ekip, favori sanatçılarımızdan, tekstil sanatçılarımızdan ve illüstratörlerimizden bazılarına ulaşmaya karar verdi ve onlardan FreeConference logosunu (Puffin) kişisel tarzlarına göre yeniden tasarlamalarını istedi. Güzel sanatçılarımızdan Alex Nursall ile sohbet etme ayrıcalığına sahip oldum.

Alex'le konuşmak için bilgisayarımın başına oturmadan önce, FreeConference.com'u kullanarak küçük bir araştırma yaptım. Google tavşan deliğinden 40 dakika sonra, Toronto Üniversitesi'nde aynı yayın için çalıştığımızı fark ettim -- onların gazetesi. , Üniversite.

FreeConference'ın tek tıklamalı video konferans işlevi var, ancak ben de Alex'e Toronto arama numaramızı kullanarak arama seçeneği verdim ama gizlice konferansımıza katılmasını umdum, çünkü Alex'in kristalimize nasıl bakacağını dört gözle bekliyordum. videoyu temizle. Saçlarını sık sık benzersiz renklere boyar ve tam bir stil uzmanıdır. Bir anda gergin ve heyecanlıydım.

Alex Nursall bir yazar, illüstratör, fotoğrafçı ve çizgi romancı olarak biliniyor, ancak bu kitaplardan hangisinin kartvizitinde ilk sırada olduğunu bilmek istedim.

Sonunda dilin gücünden, nefes alma ihtiyacından ve neden kendini fazla ciddiye almanın her zaman işe yaramadığından bahsettik. Bu da beni bu adamı tanıtmaya yönlendiriyor.

Alex Nursells Martı

G: Ortak bir okulumuz olduğunu görüyorum. Üniversitedeki deneyiminiz sizi buraya nasıl getirdi?

C: 2005-2010 yılları arasında yazmaya başladım, sanırım? Bunu bilmeliyim, ama yılları hatırlamakta kötüyüm. Bir süre onlar için yazdım ve bir yıl boyunca onların fotoğraf editör yardımcısı ve ardından illüstrasyon editörü olarak çalıştım.

G: Fotoğrafları veya başkalarının çizimlerini düzenlemeyi daha çok sevdiğinizi söyleyebilir misiniz?

A: Demek istediğim, kısmen fotoğraf düzenlemeyi daha çok beğendim çünkü bu benim kendi işim ve biraz daha fazla kontrole sahipsin. Ayrıca illüstrasyon editörü olarak çalışmaktan da keyif alıyordum çünkü bu biraz değişti -- artık kendimi bir göreve göndermiyordum, diğer illüstratörlerin izini sürmeye çalışıyordum, "Bu şeyler nerede? Lütfen zamanında bitirin.”

G: Ve elbette, bu e-postanın alıcı tarafında olmanın nasıl bir şey olduğunu biliyorsunuz! Bu yüzden bu tartışmayı kolaylaştırmak daha kolay olmalı.

C: Evet, kısmen bu hissi biliyor olmamdı. Artık reklamcılıkta çalışmama yardımcı oluyor, yani hala aynı tip insanlar. Bir şey istiyorlar ama gerçekten ne istediklerini nasıl söyleyeceklerini bilmiyorlar. Özellikle illüstrasyon ile insanlar “Lisansüstü okulu temsil eden bir şey istiyorum” diyecekler ve ben “Daha fazla bilgiye ihtiyacım var, bu gerçekten belirsiz: bilim mi, sanat mı?” diye düşünüyorum. Burada ne yapıyoruz? Ayağını mı sürüklüyorsun yoksa kariyerinin en önemli olayı bu mu?”. Bu şeyleri yorumlamayı öğrenmek ilginçti.

G: Bir yazar olarak çalışmanızın diğer insanların istek ve arzularını anlamanıza ve yorumlamanıza yardımcı olduğunu düşünüyor musunuz? Kendi vizyonunuz hakkında daha net iletişim kurmanıza yardımcı oluyor mu?

C: Kelime dağarcığımı oluşturma açısından faydalı olduğunu düşünüyorum: aslında, şey, bir nevi masaj insanların ne istediğini çıkar. Hala istediklerini yorumlayabilmelerini ve kendi yorumunuzda onları fazla zorlamamalarını istiyorsunuz. Onu istediğiniz gibi yorumlamak kolaydır ve tamamen yanlış anlayabilirsiniz, bu yüzden onları yanlış yola sokmaktan kaçınmak istersiniz. Onlara sahip olmadıklarında kelimeler sunabilmelisin, ama ne aradıklarını bilmelisin.

G: Bana erken dönem etkilerinden bahset. kendi kendini yetiştirmiş misin? Tüm bu yaratıcı yaşam tarzı nasıl ortaya çıktı?

C: Kendi kendime öğrettiğim bir şey - Yani, çocukken sanat dersleri verdim. Sanırım ailem, kardeşim ve benden uzakta vakit geçirebilsinler diye yaz için beni onlara koydular. Temel baskı resim ve suluboya yapmayı öğrendim.

Teyzem bir sanatçı, bu yüzden ondan bir şeyler öğrendim. Çoğu çizgi romandı ama. Van Gogh'a ve Matisse kitaplarına baktım, bilirsin, ailen sana Noel için ailen sana sanatla ilgilendiğini söylediğinde aldığı şeyler, ama ben okudum. çok çizgi romanlardan.

G: Sizin için biçimlendirici ilham kaynağı olarak aklınıza gelenler var mı?

A: Ah evet, kesinlikle Calvin ve Hobbes ve Uzak Taraf. Uzak tarafı ton için ve C&H sanat tarzı için; yapan adam Calvin ve Hobbes inanılmaz bir renk gözü var. Bu, gazete sanatçılarının ne yazık ki her zaman keşfetme şansına sahip olmadığı bir şey çünkü anlaşılır bir şekilde, inanılmaz derecede sınırlı bir araç.

Her neyse, böyle kontrollü bir ortamda çok fazla sınırı zorladı. Daha büyük kitaplarda suluboyalarını görebilirsiniz ve beni tüm bu sert çizgilere ve yumuşak renklere gerçekten çeken de bu oldu.

G: Az önce bu ilham kaynaklarından aldığın bir sonraki soruma cevap verdin. Sert çizgiler ve yumuşak renkler - mükemmel. O zaman kullanmayı en sevdiğin ortam nedir?

C: Suluboya benim ana işim. Üniversitede akriliklerle çok çalıştım ama çıktıktan sonra hemen suluboyaya döndüm. Bu zor bir ortam; bağışlayıcı değil ve beyaz olmadığı için negatif alanın nasıl çalıştığını bilmek zorundasın. Görüntüde beyaz istiyorsanız, planlasanız iyi olur.

G: Medyumla ilgili en zorlayıcı şeyin ne olduğunu soracaktım ama beni deli ediyorsun. Akrilik boya üniversitede senin için sadece gerekli bir kötülük müydü?

C: Onlarla resim yapmayı seviyorum ve düzgün katmanlama gibi şeyleri öğrenmeye gelince bana çok fazla teknik uygulama verdiler. Kendi sorunları var, o da süper opak olmaları. Düzgün bir şekilde oluşturmak zordur - kalın renk yıkamaları oluşturmak kolaydır, ki bu iyidir, ancak bu değerlerin nasıl çalıştığını bilmek zorundasınız.

Suluboya, incelikler inşa edebilmeniz anlamında güzel. Genelde yanımda bir parça kağıt havluyla çalışırım ve gerçekten hafif başlar ve inşa etmeye devam ederim. Rengi yukarı çekmem gerekirse yakalarım ve vururum çünkü çok hızlı ya da çok hızlı karardım.

G: Beni bir sonraki soruma getirdin. Rutin. Diyelim ki az önce bir komisyon aldınız. Uyanırsın, dişlerini fırçalarsın, duş alırsın… Sonra ne olacak? Bana yol göster. Oluştururken sonraki adım nedir?

C: Genellikle, ne olduğuna bağlı olarak, referans görselleri çıkararak başlarım… Bilirsiniz, bana fikir veren türden şeyler, özellikle de figürle ilgili şeyler içeriyorsa. Web kameram çoğunlukla aptal pozisyonlarda, bir kolun geriye ve baş aşağı bükülmüş gibi göründüğünü anlamaya çalışırken çekilmiş fotoğraflarımdan oluşuyor.

Bununla başlayacağım, böylece eşyaların, kumaşın ve gölgelerin nasıl görüneceğini anlayabilirim. Tek gerçek fark, bir evcil hayvan portresi komisyonu gibi bir şey, yani bana verilen fotoğrafa dayanarak bir köpek gibi.

Daha açıksa, çoğunlukla eskiz yapıyorum ve oradan boyamaya başlıyorum. Kendi çalışmamın bazı konuları beynimin çok tuhaf derinliklerinden geliyor, yani...

G: Peki bu fikirlerden bazıları ne kadar tuhaflaşıyor? Yani, istek üzerine evcil hayvan portrelerinden daha garip şeyler için çalıştınız mı?

C: Bazıları gerçekten tuhaftı, evet. Bu, üniversitedeyken oldu, ama birisi bir porno sitesi hakkında bir makale yazdı ve bunun için bir illüstrasyon yapmam gerekiyordu.

Bunu belli belirsiz hatırlıyorum - bu suluboya resmi bu pornodan ekran görüntüsü alarak ve referans olarak en az müstehcen fotoğrafları kullanarak uğraşmak zorunda kaldım. Bu çok yetişkin videodan geçerken ve bu şeyi çizmeye çalışırken gerçekten garip bir gece geçirdim ve hala halka açık olabilecek bu resmi çıkardım... Saçla örtmenin ve örtmenin birçok adli kullanımı vardı Quicktime kontrolleriyle bazı şeyleri bir tür sahte "siyah çubuk" olarak ayarlayın.

Düşündüğüm şeylerden biriydi, “Sanırım hayatımı böyle geçireceğim. Perşembe gece? Tamam." “Bana bir kumbara çiz” den hoş bir mola oldu. Bu şeyler iyi, ama daha eğlenceli bir şeyler yapalım.

G: İnsanların size daha çok bu tür küçük şeyler için geldiğini düşünüyor musunuz? Sizi heyecanlandıran daha büyük parçalar var mı?

C: Sanırım şu anda daha küçük komisyonlar yapıyorum.. İşleri değiştirdiğim için birkaç şeyden vazgeçtim. Unnatural Predators serisine geri dönmek istiyorum. Hâlâ devam etmeye çalıştığım birkaç şey var. Bunlar hakkında henüz konuşamam, onları gizli tutmalıyım. Ama önce yeni işe yerleşmek.

G: Bana yeni işinden bahset!

C: Bir post prodüksiyon ses tesisinde çalışıyorum ve kast direktörü olmaya yeni geçtim. Bu, orada oturup oyunculara bakıp “Bunu şimdi kontrol ediyorum!” dediğim anlamına geliyor. Şaka yapıyorum. Gerçekten iyi olduğundan emin olmak için oradayım. Harika bir ekiple çalışıyorum. Bu harika bir grup insan.

G: Demek insanlarla çalışmayı seviyorsun. Eserlerinizde neden daha çok hayvan görüyorum? Çizmeleri daha mı kolay? Daha iyi referans fotoğrafları? Ne oluyor?

C: Hayvan çizmekten zevk aldığımı hissediyorum çünkü eğlenceli; daha fazla özgürlük var; İnsanları fotoğraflamak için çok zaman harcadığım için, çizim yapmaya başladığımda gerçekten insanlardan bıktım.

G: Kendinizi web sitenizde yazar, illüstratör, fotoğrafçı ve editör olarak tanıtıyorsunuz. Kendinizi öncelikle biri diğerine dayandırdığınızı söyleyebilir misiniz? Hayatınıza ilk hangi sanat formu girdi?

A: Önce bir yazar olduğumu söyleyebilirim. Ben çok yazı yaparım. Ayrıca fotoğrafçılık ve illüstrasyonun yan yana olduğunu söyleyebilirim. Hepsinin yeri var.

G: Eğlenceli bir şey üzerinde çalıştın mı? Çoğunlukla kurgu mu yazıyorsun?

C: Çoğunlukla kozmetik ve makyaj hakkında yazıyorum. Ana uzmanlık alanım makyaj tarihidir. Jezebel için bir dizi ve Tost için bir dizi yaptım. Az önce Tost'un Kongre Kütüphanesi arşivlerine yerleştirildiğini öğrendim. 2000'lerde makyaj hakkında yazdığım gerçekten tuhaf bir parça Kongre Kütüphanesi'nde, bu yüzden gelecek nesillerin tadını çıkarın! Umarım lavanta göz farı hakkındaki düşüncelerimi beğenirsiniz, çünkü orada.

G: Yani bu eğilimler geri gelirse, suçlayacak tek şeyimiz var.

C: Geri geliyor! Ki bu komik, çünkü bu beni biraz yaşlı hissettiriyor.

G: Puffin Projesi hakkında. FreeConference sizinle nasıl iletişime geçti?

C: Patronunuz Jason Martin bana bundan bahsetti. Yaklaşık bir yıl önce onun için bir illüstrasyon yaptım, çünkü TSN için, 30 NHL logosunun tamamındaki bu aptal görünümlü riffler için bir illüstrasyon yapmıştım ve onun için FreeConference martısından bir tane yapmıştım, o kadar.

G: Bu yüzden tekrar çizmenizi istediğinde, “Evet, oldukça iyi tanışıyoruz. Yaparım."

C: Evet, aynen.

G: Ne buldun?

A: TSN şeylerine alıştığım tarzdan çekiyordum. Biraz ilgi gören Toronto Blue Jays logosunun aptalca bir görüntüsüne dayanıyordu. Düz, gevşek bir şekilde yapılmış bir görüntü, gözler biraz aptalca, dışarı fırlamış -- öyle görünmeleri gerekiyor iyi anlamda kötü, yani…

G: İyi anlamda kötü. Bunu bana açıkla.

C: Bitirdiler - kabaca, kötü değil - ama onlara bakmıyorsunuz ve bunun böyle olduğunu düşünmüyorsunuz. profesyonel tamamlamak. Onlara bakıp "Ne? Burada neler oluyor? Birisi bunu yanlış yazmak için para mı aldı?”

Renklerde çizgilerdeki gevşekliğe izin veriyorum...Görüntülerdeki nefes alma odasını seviyorum.

G: Hayatınızla kağıt üzerinde ne yaptığınızı temsil etmeye çalışıyor musunuz? Nefes odası mı?

C: Sanatımda ve hayatımda bir ton oluşturdum. Hayatımın bir tonu var. Aptallık elde ettiğiniz şeydir - "tamam, bu garip, ama güzel bir şekilde."

G: Peki. Yani pek de ciddi olmayan bir ton var. Bu her şeye yansıyor mu? Yaşam alanınız nasıl?

C: Aslında temiz. Ben güzel bu konuda titiz. Gerçekten yüksek tavanları ve oturma odasında bir avizesi olan eski bir bina. Mobilyaların çoğu... Karışık diyebilirim, ama elimizde güzel şeyler var. Annem 110 yıllık bir sandalye buldu ve bizim için yeniledi. Bir ton sanat var: Daha fazla sanat satın alamayız, çok fazla sanat var.

g: so Duvarlar iyi örtülüdür. Bunu bildiğim iyi oldu. En sevdiğin ıvır zıvır nedir? Bu bir shot bardağı koleksiyonuysa seni yargılamayacağım.

A: Tamam, düşünmeme izin ver. Ortağım Liverpool'dan ve orada Superlambbananas denen şeyler var. Bu kuzu muz melezleri şehrin her yerinde. Kuzu ve muzu birleştiren heykeller ve mantomuzun üzerinde kırmızı bir tane var. Lambbanana heykelimizi beğendim.

Ben de bir keresinde fayans şeklinde kestiğim eski vitraylardan bir tepsi yapmıştım. Üzerinde “Çıplak Parti” yazıyor ve bu benim mutfağımda. 12 yıldır orada. İnsanların gelip baktığını hissediyorum ama, bilirsiniz, henüz kimse bunu direktif olarak almadı.

G: 12 yıl.. Bir parti tepsisi için oldukça uzun bir süre. Geçmişten bahsetmişken, kendinizi örneklediğiniz herhangi bir çocuk kitabına geri dönebilir misiniz?

C: Çocukluğumdan mı yoksa kendim yapmak istediğim şeylerden mi bahsediyorsun?

G: Bu iki soruya da kesinlikle cevap verin.

C: Makyajla ilgili saçma sapan bir şeyler yapmak istiyorum, günlük hayatımdan bir şeyler çıkarmak istiyorum, küçük çocuklar için kozmetik tarihi üzerine bir kitap yaparım. bunları biliyorsun Siktir git uyu kitabın? Reklamcılık veya pazarlama hakkında bir şeyler yapmayı çok isterim, oradan çıkarılacak çok şey olduğunu hissediyorum.

Var olan kitaplara gelince, çocukken okuduğum bir kitap var ve baskısı tükenmiş ve muhtemelen onu bir daha asla bulamayacağım, ama adı Mezarlıktaki Fısıltı ve korkunç hikayelerden oluşan bir kitap. Ben sadece... Normalde yaptığımın çok dışında, gerçekten seveceğim. Kesinlikle çocuklar için ürkütücü bir kitap ve mürekkep işi yapmayı seviyorum. Bunun için ürkütücü mürekkep işleri yapmayı çok isterim.

G: Genelde ne tür kağıt kullanıyorsunuz?

C: İnce taneli, soğuk pres suluboya kağıdı kullanıyorum. Kağıdın çok çakıllı olması hoşuma gitmiyor çünkü o zaman eskizlerim çöp gibi oluyor, bu yüzden ince taneli olanı seviyorum.

Yine de başka tür kağıtlarla dolu bir ton defterim var. Bir şey çizmem gerekirse günlük kağıt, yazıcı kağıdı, origami kağıdı kullanırım - bir şeyler oluyor! Hepsini bir avuç deftere sıkıştırıyorum. Hatta makbuz üzerine bir tane yaptım. Bunun yerine genellikle kaba olanı teslim etmeyi düşünürüm, “Final korkunç olacak, üzgünüm, bu olabilecek en iyi şey” diye düşünüyorum.

G: Hiç memnun olmayan müşterileriniz oldu mu? Bir evcil hayvan portresi ile size geri dönen biri var mı ve “Bu benim köpeğime hiç benzemiyor!”

C: Hayır, hayır, öyle bir şey yok. İnsanlar evcil hayvan portrelerine bayılıyor! Beni işe alan ve yeryüzünden silinen birkaç kişi oldu, bilirsiniz, “işte sanatınız” ve “Sonsuza kadar elveda!” derler. ve siz sadece “Geri dönün ve bana parayı ödeyin!” demek istiyorsunuz ama maalesef bu oluyor. Neyse ki çok sık değil, ama herkesin buharlaşan bir müşterisi var ve ben sadece göndermek istiyorum " için teşekkür ederim tamamen emmebaşlıklı bir kılavuz yayınladı

Bir müşterim bana bir dinozor çizimi ile geri döndü ve bunun “fazla kadınsı” olduğunu söyledi. Bunu nasıl daha az kadınsı yapacağımı bilmiyorum… “Artık daha büyük bacakları mı var? Bilmiyorum, kayboldum."

G: Daha az kadınsı olmasını istiyorlarsa, zam yapmaları gerekirdi! *üzülme çünkü ücret eşitsizliği büyük bir sorun ve sadece iyi bir nokta değil*

C: Kendi kendime düşünüyordum, bunu daha kadınsı yapmak istiyorum. Biliyorsun? “İyi, şimdi üzerinde büyük bir peruk var! Orası!"

G: Ayrıca üzerine cam bir tavan çizip orada, artık tam olarak ne olduğunu biliyorsunuz diyebilirsiniz.

C: Neredeyse şimdi ona bir grev işareti vermek istiyorum! Bu harika bir malzeme.

G: Tamam, senin için birkaç şey daha. Tatilde sanat yapmak için yanınıza sadece bir şey alabilseydiniz, bu ne olurdu?

A: Bu listeye bir kamera dahil mi? Ben kamerayla gideceğim. En azından fotoğraf makinemi getireceğim.

G: Dijital mi, film mi?

C: Çoğunlukla dijital. Film sadece maliyet engelleyicidir. Çoğunlukla düğünler falan yaparım ve bu sadece filmle biraz zor. Birisi kapıları açana kadar karanlık odada her zaman çok düşünceliydi.

G: Yani filminize ışık sızmasına izin mi veriyorlar? Rahatsız Etmeyin bir öneri değildir! 

C: Evet, biri kapıdaki tabelayı görmezden gelene kadar hepsi eğlence ve oyun. Aldığım bir film fotoğrafçılığı dersinin parçasıydı ve siyah beyaz baskılar geliştirdik.

G: O dönemde gerçekten keyif aldığınız herhangi bir işi hatırlıyor musunuz?

C: Küçük bir arazinin eski kısmında, maden bölgesinde manzara fotoğrafçılığı üzerine bir proje yaptım. Yani bu harap oldu ve biraz zaman çarpıktı. Ayrıca yeni uyanan arkadaşlarımın çektiği bu portre serisi bende de vardı, bu yüzden herkes çok buruşmuş görünüyor. Sabah 7'de yüzünüze kamera doğrultmuş birisiyle uyanmak kadar güzel bir şey yok, değil mi?

Benimle heyecanlanmayan birkaç iyi insan vardı. Rezidansta yaşamıyorsanız biraz daha zor. Artık tanıdığım herkes metroyla 20 dakika uzaklıkta yaşadığına göre, uykunu yakalamak için senin evinde kalmam gerekiyor!

G: Geliştirmeye geri dönmek istiyorsanız, Harthouse'daki kamera kulübü için karanlık bir oda var. Biliyorsan, kimyasal gibi kokmak için iki saatin var. Ortağım işi için kullanıyor ve ben o değerli gümüş ruloları beklemek için zaman harcadım!

C: Evet, sanırım podcast'ler bu yüzden icat edildi. Böylece karanlıkta özel bir podcast oturumu yapabilirsiniz. İnsanların karanlık odadaki işaretleri görmezden gelmesine alıştım, bu yüzden kulaklığımı biraz pelerin gibi omuzlarıma takmaya başladım ve sesi boynumda duyabilmek için sesi yükselttim, ama kimsenin gelmesini engelleyebilirdim. Yaklaştıklarını duyarsam. “Bu Nasıl Yapıldı” bölümlerinden yapılmış küçük bir vizon çalıntı gibi geldi.

G: Podcast'ler, ha. Herhangi bir tavsiye?

Son zamanlarda, yaptığım gibi önyargılı olan “Büyükler Çocukken Yazdıkları Şeyleri Okudu” ​​ile tanıştım. Yapımcılığını Gimlet'in yaptığı “The Nod” da var. Solange'ın Beyonce'nin bebeğini doğurması ve İlluminati'nin bunu onlara nasıl yaptırdığı hakkında çılgın bir komployu bozdukları harika bir bölüm var…

Resim yapmaya gelince, çalışırken yeni şeyler izleyemiyorum, bu yüzden bölgedeyken eski şovları bırakıyorum çünkü yatırım yapamıyorum. Dikkat etmem gerekmiyor; Benzer değil Westworld.

Ayrıca, dünya yeterince korkunç olduğu için çok korkutucu veya gerçeğe yakın hiçbir şey izleyemediğimi de anlıyorum. izleyemiyorum black Mirror, çok yoğun. Kendimi haberleri izlerken ve gazeteleri okurken buluyorum ve eve varana kadar korkudan bir molaya ihtiyacım var.

Sanırım bu yüzden çok eski izliyorum Futurama. Bu gelecek o kadar korkutucu değil: Anlıyorum, biliyor musun? Bunun arkasına geçebilirim. “Robot bir sarhoş! Onlar da bizim gibiler."

Fry'ın köpeğinin olduğu bölümü izleyemiyorum ama. Onu atlıyorum, bu beni çok üzüyor. Şu anda hiç evcil hayvanım yok ama çok isterim.

G: Herhangi bir evcil hayvanınız olsaydı, yasaksız bir evcil hayvanınız olsaydı, bu ne olurdu?

C: Çok fazla havlamayan küçük ila orta boy bir köpek isterdim.

G: Cep boyutunda bir aslana sahip olabilirdin ve bir beagle avına mı çıktın?!

C: Hayır, beagle'lar çok fazla havlar. Yürümek istediğimde yürümeyi seven, uyumak istediğimde uyuyan bir köpek gibi istiyorum.

G: Yani temelde senin ruhun.

A: Evet, oldukça fazla. Ben de buna Senatör gibi gülünç bir isim verecekmişim gibi hissediyorum, böylece köpek parkına gidip "Senatör, şu adamın bacağına vurmayı hemen bırakın!" diyebilirdim. Bunun olduğunu gerçekten duymak istiyorum.

G: Onun hakkında tweet atarsan, çok fazla siyasi propaganda başlatacağını düşünüyorum.

C: Kesinlikle hızlı bir şekilde gelişirdi.

Pekala, sanırım gidip biraz muzlu ekmek yapacağım ve yapacak ne kaldıysa onu gözden geçireceğim. bu gece. İşe unlu mamuller getirmek gibi bir hata yaptım ve şimdi patronum sık sık ofisime eğiliyor ve “bilirsin, mutfakta fazladan muz var” diyor ve “sadece yapmamı istiyorsun” diye düşünüyorum. muz ekmeğini yap!”

Yine de ofiste bir şeyle tanınmak istiyorsam, kötü şakalarla değil, unlu mamullerle tanınmak güzel olurdu.

G: Seninle konuşmak mutlak bir zevkti. Zaman ayırdığınız için teşekkürler. Umarım muzlu ekmeğiniz güzel olur, İyi anlamda Kötü değil.

Freeconference.com, ÜCRETSİZ profesyonel telekonferans ve sanal konferans platformu arayan Alex Nursall gibi bağımsızlar için mükemmel bir çevrimiçi iletişim çözümüdür. Şimdi üye Ol.

Freeconference.com Orijinal ücretsiz konferans arama sağlayıcısı, size toplantınıza herhangi bir zamanda, herhangi bir yükümlülük olmaksızın nasıl bağlanacağınızı seçme özgürlüğü verir.

Bugün ücretsiz bir hesap oluşturun ve ücretsiz telekonferans, indirmesiz video, ekran paylaşımı, web konferansı ve daha fazlasını deneyimleyin.

[ninja_form id = 7]